شیوع حلقی استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه a در کودکان دبستانی شهر زاهدان در سال۱۳۸۰

چکیده زمینه و هدف: فارنژیت و عارضه ی مهم رماتیسم قلبی ناشی از عفونت با استرپتوکک بتاهمولیتیک گروه a ، یکی از مشکلات عمده ی بهداشتی ـ درمانی کودکان می باشد. از آنجایی که حاملین این باکتری نقش موثری در انتشار عفونت در خانواده و مدرسه دارند و با توجه به مواردی که از مقاومت دارویی مشاهده شده است، این مطالعه جهت تعیین شیوع نسبی کلونیزاسیون حلقی استرپتوکک گروه a در کودکان دبستانی شهر زاهدان و تعیین مقاومت دارویی آن در سال 1380 انجام شد. روش بررسی: از گلوی 555 دانش آموز دختر و پسر سالم (بدون علاومت فارنژیت) دبستان های ابتدایی سطح شهر که به روش نمونه گیری خوشه ای و طبقه ای انتخاب شده بودند، طی فصل زمستان با سواپ استریل نمونه برداری شد و پس از کشت در محیط بلاد ـ آگار و جدا سازی باکتری، آزمایش حساسیت ضد میکروبی انجام شد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع حلقی استرپتوکوک بتا همولیتیک a 1/10 درصد (56 نفر) تعیین شد. میزان کلونیزاسیون در دختران (17/10 درصد) کمی بیشتر از پسران (10درصد) بود. اگر چه میزان شیوع این باکتری در پایه های آموزشی با هم تفاوت داشته است (پایه ی اول 3/16 درصد، پایه ی دوم 2/7 درصد، پایه ی سوم 10 درصد، پایه ی چهارم 3/6 درصد و پایه ی پنجم 8/10 درصد)، ولی آزمون کای دو اختلاف آماری معنی داری نشان نداد. تمامی سوش های به دست آمده نسبت به سه آنتی بیوتیک پنی سیلین، اریترومایسین و سفیکسیم حساس بودند. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیان گر لزوم توجه به مسائل بهداشتی کودکان و تدوین برنامه های پیشگیری و کنترل بیماری های ناشی از استرپتوکک بتاهمولیتیک گروه a و عوارض مهم ناشی از آن می باشد.